2023

HOTEL H.****

Miejscem akcji spektaklu jest hotel – (nie-)miejsce prowizoryczne, ulotne, oraz podatne na przestępstwa. W tę tajemniczą przestrzeń autorki wpisują konwencję kryminału, przewrotnej analizie poddając motyw kobiety-ofiary. „Hotel H.****” to przedstawienie inspirowane m.in. kinem Alfreda Hitchcocka, malarstwem Edwarda Hoppera oraz twórczością Petera Handke. Twórczynie podejmują w nim dialog z niesławnym, wizualnym dziedzictwem male gaze, które uprzedmiotawia, seksualizuje lub/i wykorzystuje kobiety jako narzędzie dla budowania przewagi męskich postaci. W efekcie ciało kobiety ukazane przez męskie spojrzenie znaczy dla oglądających więcej niż faktyczne działania, cele i perypetie bohaterek. W spektaklu “Hotelu H.****” autorki podejmują ten temat z poczuciem humoru, bawiąc się formą i nieustanną dekonstrukcją. Widz prowadzony z pokoju do pokoju przegląda się w metamorfozach nieskończonych ról, realizowanych przez cztery performerki: detektywki, zamordowane, oprawczynie…

Twórczynie i twórcy:

Reżyseria: Dominika Knapik
Choreografia: Dominika Knapik & Hertz Haus
Scenariusz i dramaturgia: Patrycja Kowańska
Muzyka: Qba Janicki
Światło: Krystian Koźbiał
Występują: Hertz Haus (Magdalena Kowala, Natalia Murawska, Joanna Woźna, Anka Zglenicka)

Zdjęcia promocyjne: Anna Zglenicka
Zdjęcia ze spektaklu: Kamil Budrewicz

Gatunek: kryminał sceniczny, dramat taneczny, komedia kryminalna, thriller konceptualny, horror
Kraj: Polska
Czas trwania: 60 min.
Styl: trzymający w napięciu, surrealistyczny, psychologiczny, groteska, enigmatyczny, neo noir, urzekający
Fabuła: małe miasto, seryjny morderca, surrealizm, morderstwo, nadprzyrodzony, detektyw/ka, dochodzenie, koszmar, halucynacja, sekret, śmierć, tajemniczy czarny charakter, kto to zrobił, sek*ualność, pod powierzchnią
Miejsce: Polska
Rating: ****

Recenzje

Intrygujący spektakl gdańskiej grupy to wciągający sceniczny kryminał, z zarazem celna, błyskotliwa, momentami przewrotna i zabawna refleksja na temat tego, jak męskie oko patrzy na kobietę, zwłaszcza taką, która sprowadzona jest do roli ofiary. Kowańska dekonstruuje kilka słynnych filmowych scen śmierci, a cztery performerki przechodzą płynnie od nieoczywistych parafraz kinowych obrazów, przez parodiowanie ponętnych póz, do dynamicznych zbiorowych choreografii do porywającego brudnego, glitchowego techno.

Zwiastuny

Odtwórz wideo
Odtwórz wideo