„ Nie ma lepszego sposobu na wykonanie pracy Tokarczuk w teatrze.”

"Pasuje. Głównie dzięki fantastycznemu zespołowi. To rzuca się, tańczy, bawi się z niesamowitą energią i czasem ironicznym dystansem. Świetnie”

„Die Jakobsbücher” to już piąta adaptacja powieści z otwarcia sezonu w Hamburgu. I być może najbardziej produktywna artystycznie.” 

„Piękny komentarz stanowi tu jedna ze scen przedstawienia. Oto Jakub Frank czyta książkę Tokarczuk, a na scenie zjawia się grupa postaci, obleczonych łącznie z głowami w cienkie, wykonane z pończoch kombinezony. Wykonują one początkowo zsynchronizowaną choreografię (zjawiskowa praca Dominiki Knapik), są zdyscyplinowane, wyćwiczone i wykonują te same ruchy. Jako że przed spektaklem odwiedziłem hamburską galerię Kunsthalle, postaci te od razu skojarzyły mi się ze znajdującym się tam niezwykle pięknym i intrygującym  obrazem Arnolda Böcklina Święty gaj, na którym grupa ludzi (o nieodgadnionej płci), odprawiając jakiś tajemny rytuał, zmierza w karnym porządku w kierunku świętego ognia. Jakub Frank czyta, nie widzi więc, że te postaci zaczynają się w tych swoich ciasnych pończochach rozpychać, jakby się chciały z nich uwolnić. Wykonywane w ich obrębie ekwilibrystyczne wprost ruchy ciał robią wielkie wrażenie, zwłaszcza gdy okazuje się po chwili, że grupę tę stanowią… kobiety Jakuba Franka. Tylko czy nasz bohater jest w stanie zauważyć, że czas scen Böcklina się skończył, że kobiety nie idą posłusznie w karnym porządku do męskiego sanktuarium, ale zaczynają się w tych uszytych im przez mężczyzn kombinezonach czuć wyraźnie niekomfortowo, rozpychać je, by w końcu się z nich uwolnić. Jakubie, chciałoby się zakrzyknąć, wszystko to jest w książce Olgi Tokarczuk, przeczytaj ją tylko ze zrozumieniem, a może kolejnego wieczora na scenie Thalia Theater utopia proroka Franka wreszcie się ziści!” 

Czytaj całość